Richting Wanaka

Bij ons vertrek uit Abel Tasman een aantal dagen geleden, besloten wij flink wat kilometers te gaan maken om toch maar zoveel mogelijk tijd te kunnen besteden rond de meren en bergen in het zuiden. Punakaiki lieten wij rechts liggen omdat wij er zouden zijn rond laag tij en rustig doordieselend maakten wij een stop bij de Hokitika gorge. Wij voelden ons nog fit genoeg en besloten om dan maar door te rijden richting de gletsjers en overnachtten in Fox Glacier.

Weer, tijd en geld deden ons besluiten niet met de helikopter te proberen de gletsjer op te gaan maar direct door te rijden in de richting van Wanaka. Een korte tussenstop in de buurt van Haast liet ons nu pas echt kennismaken met de bloeddorstige en fanatieke sandflies. De camper uitgaan op de parkeerplaats in deze bosrijke en zeer natte omgeving was niet mijn beste actie van de dag J.

Tja, dan heb je de schuifhor dicht en sta je binnen terwijl minimaal een stuk of vijftig van die piepkleine bloedzuigers proberen zich onder de hordeur door te werken en de rest op een afstandje wacht om toe te slaan zodra de situatie het toelaat. Simone gewapend met Bushman spray (bijna pure deet) van binnenuit en ik via de voordeur naar buiten geglipt met een grote handdoek om een flinke wind te veroorzaken (houden ze niet van), wisten we de meute uiteen te drijven en de camper weer hermetisch te sluiten. En nog hadden een stuk of twintig van die jokers de kans gezien om zich naar binnen te wurmen.

Wijzer geworden van de opgedane ervaring gingen wij voor onze korte wandeling richting de Blue Pools goed ingesmeerd en met lange kleding aan op pad. Een enkeling maakte een opmerking over onze (te) warme kleding omdat het tenslotte zo’n mooie zonnige dag was, maar ons maak je niks. Wij bleven graag in de buurt van deze personen die op slippers en in korte broek deze wandeling maakten, zodat zij als bliksemafleider konden dienen J. De Blue Pools waren prachtig om te zien, kristalhelder water met een mooie swingbridge op de achtergrond.

En toen op naar Wanaka. Vanaf het moment dat je Lake Wanaka ziet en er langsrijdt heb je een wauw gevoel. Wat een prachtige omgeving. Het is bijna onmogelijk om je ogen op de weg gericht te houden. Ook het stadje zelf is enorm leuk, heel laid back, prachtig gelegen en volledig omringd door bergen in Mt Aspring NP. En we hadden prachtig nazomerweer met dik 20 graden en een prachtige blauwe lucht.

De dag na aankomst besloten wij Roys Peak te beklimmen. Gegeven het feit dat het best een beetje warm was hadden wij er verstandig aan gedaan om ietsjes eerder op pad te gaan, maar wij lieten ons er niet door weerhouden. Gewapend met de via tripadvisor opgedane kennis, wisten wij dat ons een straffe wandeling te wachten stond.

En een kuitenbijtertje was het. Niet even inkomen en rustig aan van start, maar gelijk volle bak omhoog. En waar de meeste wandelingen nog wel eens even gas terug nemen, betekende dat hier nog altijd flink stijgen. De echt belachelijke stukken ontnamen je al snel de adem. Nog niet halverwege tijdens één van de vele korte pauzes zei Simone: “Ik ga morgen zitten in een klapstoeltje en voor mij uitkijken”. De blik in haar ogen sprak boekdelen en het leek alsof ik in een spiegel keek. Wanneer je na een pauze dacht er klaar voor te zijn, stond je nog geen vijf minuten later al weer te snakken naar zuurstof en stonden je benen in brand.

Maar we sleepten elkaar er doorheen en het beloofde mooie uitzicht van bovenaf was het dubbel en dwars waard! Mt Inspiring NP van bovenaf met uitzicht op de vele meren in de omgeving is een plaatje wat niet snel van het netvlies afgaat.

Ook de daling was, ondanks de hulp van de zwaartekracht, een beproeving voor onze vermoeide benen, knieën en voeten en uitgeput en hongerig bereikten wij onze camper. Op naar het door Simone ontdekte vooral vegetarische restaurantje met heerlijke gerechtjes. Helaas weinig zitplaatsen buiten op het terras, maar we waren uitgehongerd. Komt er van buiten een oerkreet. Bleek dat Simone zich met een snoekduik het eigendom van de enige sofa op het terras had toegeëigend na vertrek van de voorgaande gasten(en er waren meer geïnteresseerden kan ik je vertellen).

Onderuit op de bank in de late middagzon met een fantastische maaltijd, lekker dessert, een koude pint en uitzicht op Lake Wanaka. Een mooi einde van twee dagen in het heerlijke Wanaka. Next stop: Queenstown!